Pujine Dina Lan Badan

PUJINE DINA PITU

 1. Dina Ahad ; ya kayu ya kayumu, nabi Adam kang ndarbemni, lakunya tidak boleh nginang sehari semalam, ahad lakune ing surya, kang rumeksa sadina lawan sawengi, malekat limang leksa. Kuwasane : lungguhe ing wulu, teguh ora     kena winekang, lan ora katon.

2.Dina Senen ; ya rahmanu ya rahima, nabi’ullah kang ndarbeni, lakune nyegah iwak sadina sadalu, senen uripe ning wulan kang rumeksa sadina lawan sawengi, malekat kawan leksa.

Kuwasane : lungguhe ing kulit, teguh kang kena binenggang.

3. Dina Selasa ; ya maliku ya kudusu, nabi Isa kang ndarbeni, lakune apasa sadina sadalu selasa uriping lintang kang rumeksa sadino lawan sawengi, malekat tigang leksa.

Kuwasane : lungguhe ing bebayu, angumpulake cahya kabeh.

4. Dina Rebo ; ya kabiru ya muntaha, pepitu uripipun nabi Ibrahim kang ndarbeni, lakune nyegah toya sadina sadalu, rebo bumi uripira kang rumeksa sadina lawan sawengi, malekat pitung leksa.

Kuwasane : lungguhe ing daging, teguh tan kena winangenan.

5. Dina Kemis ; ya ngalim ya ngalimu, wewolu uripipun, nabi Idris kang ndarbeni, lakune nyegah uyah sadina sedalu, kemis dahana uripnya, kang rumeksa sadina lawan sawengi, malekat wolung leksa.

Kuwasane : lungguhe ing otot, teguh sajege urip.

6. Dina Jumungah ; ya kafi ya muqni, ya enem uripipun, nabi Rasul kang ndarbeni, lakune nyegah pangan sadina sadalu, jumungah lakune barat, kang rumeksa sadina lawan sawengi, malekat leksa.

Kuwasane : lungguhe ing bebalung, sekti mandraguna.

7. Dina Saptu ; ya fatah ya rajah, sesanga uripipun, nabi Iskhak kang ndarbeni, lakune datan mendra, sadina sadalu, saptu uripe ing toya kang rumeksa sadina lawan sawengi, malekat sangang leksa.

Kuwasane : lungguhe ing sumsum, angumpulaken sakehing rasa kabeh.

8. Dina pitu lakon solan salin, mung sadina sawengi salinnya, pan akatah supangate, sarta anganggo laku lakunira solan salin, puji lan nabirira, myang cecegahipun apa kajate tinekan, lan malati ora kena den langkahi wayangane kang maca.

PUJINE BADAN

Pujine Utek : ” Rasulun Rabbil’alamiin “.

Kuwasane luput tujuh teluh dadi tawar.

Pujine Kuping tengen : ” Alliyatan ilahu rabbi ‘umum “.

Kuwasane ngilangake bilahi kabeh.

Pujine Kuping kiwa : ” Samikna wa ‘atakna guprana karabbasa wa’llekal massiir “.

Kuwasane ngilangake pakewuh kabeh.

Pujine Sirah : ” Padaraktum “.

Kuwasane nglerebaken kang sarwa galak kabeh.

Pujine netra : ” Kudusun rabbana wa rabbul malaikatu wa ruh “.

Kuwasane kinaweden dening wong lanang wadon .

Pujine napas : ” Haplil palubuti ngalla yasin “.

Kuwasane kinasihan wong sajagad kabeh.

Pujine Gigir : ” Nawaitu minal kibari pibigalikad hapika karja “.

Kuwasane teguh timbul.

Pujine Otot : ” Parekun parekanun wa’ljannatun nangimum cipta katon cipta ora katon “

Kuwasane amurba ora katon.

Pujine Awak kabeh : ” Inna fatokna iakafakan mubinin ” lamun arep malebu ing omah

Kuwasane slamet rahayu.

Pujine Ati : ” Nasrun minallahi wa patekun karibun wa kasiril mukminin “

Kuwasane awake katon gede.

Pujine Amperu : ” Layastakli panahum “

Kuwasane kinawedan dening wong tur bagus rupane kang muji

Pujine Sikil : ” Sari mal maruna “

Kuwasane ora katon.

Pujine Pepusuh : ” Fasayakfikahumullahu, wahuwassami’ul ‘aliim “

Kuwasane luput senjata tawa.

Pujine Dalamake : ” Sangan sangun yuhyi wayumitu wahuwa allah lakuli sekkin katdir “

Kuwasane betah lumaku lan lumayu.

PUJINE NAFAS PATANG PRAKARA

1. Napas, iku tetalining urip, iya tetalining ruh, rupane ireng, plawangane Af’alullah, dununge ing lesan, pujine ; ” Laa ilaha ilallaah “, iku sampurnaning kulit daging.

2. Tanapas, iku pamiyarsaning ruh, rupane kuning, plawangane Asma’ullah, dununge ing kuping, pujine ; ” Allahu… Allahu “, iku sampurnaning balung lan otot.

3. Anpas, iku panggonaning ruh, rupane ijo, plawangane Sifatullah, dununge ing gigir, pujine ; ” Allah…Allah “, iya iku sampurnaning geting lan sumsum.

4. Nupus, iku paningaling ruh, rupane putih, plawangane Dzatullah, dununge ing netra, pujine ; ” Ya Hu…Ya Hu “, iku sampurnaning pangawasa lan napsu.

PUJINE NAPSU PATANG PRAKARA

1. Lawwammah, iku af’aling urip, rupane ireng, plawangane cangkem, dununge ing waduk, pujine ; ” Ya Hu…Ya Hu “, iku sapurnaning cipta lan ripta.

2. Amarah, iku asmaning urip rupane kuning, plawangane ing kuping, dununge ing jantung, pujine ; ” Ilah…Ilah “, iku sampurnaning sir lan angen-angen.

3. Supiyah, iku sifating urip rupane ijo, plawangane ing irung, dununge ing amperu, pujine ; ” Imanahu …Imanahu “, iku sampurnaning osik lan meneng.

4. Muthmainah, iku Dzating urip, rupane putih, plawangane ing mata, dununge ing pepusuh, pujine ; ” Hu…Hu…Hu “, iku sampurnaning budi lan rasa.

PUJINE ATI PATANG PRAKARA

1. Ati Sanubari, iku wisesaning rasa, rupane ireng, plawangane kaharullah, dununge alam sulpil, pujine ; ” Allahu…Allahu “, iku sampurnaning pangucap.

2. Ati Maknawi, iku purbaning rasa, rupane kuning, plawangane kamahullah, dununge alam sulbi, pujine ; ” Allah…Allah “, iku sampurnaning pamiyarsa.

3.Ati Siri, iku sampurnaning rasa, rupane ijo, plawangane jalahullah, dununge alam topek, pujine ; ” Hu…Hu…Hu “, iku sampurnaning pangambu.

4. Ati Pu-at, iku sirnaning rasa, rupane putih, plawangane jamalullah, dununge alam sabit, pujine ; ” Annalkaka … annalkaka “, iku sampurnaning paningal.

PUJI WIJINING MANUNGSA

1. Wadi iku rupane abang, kadadiyane getih-kita, pujine ” Layakrifu ilallaah “

2.Madi iku rupane kuning, kadadiyane banyu-kita, pujine ” Lamakbuda ilallaah “

3. Mani iku rupane ijo, kadadiyane penguwasa-kita, pujine ” Lamujuda ilallaah “

4. Manikem iku rupane putih, kadadiyane cahya-kita, pujine ” Layatkuru ilallaah “

PUJINE ANASIRING MANUNGSA

1. Asal Bumi, rupane ireng, kadadiyane wujud- kita hakikate Dzatira, iku dadining kulit daging, pujine…” Waashadu anna Muhammadarasulullaah “

2. Asal Geni, rupane kuning, kadadiyane nur-kitasifatira iku, dadine otot, balung, pujine…” Ashadualla ilaha illallaah “

3. Asal Angin, rupane ijo, kadadiyane ilmu-kita af’al iku, dadining panguwasa, pujine…” Lasariikalaahu lailaha illallaah ”

4. Asal Banyu, rupane putih, kadadiyane suhud-kita, hakekate asmanira, iku dadining geting lan sumsum, pujine…” Sahitna ‘ala anpusina wa sbit ‘indana innahu lailahaillahuwa ”